Toppertje!
Ik loop wat ze hier noemen ‘het kleine rondje’. Het rondje loopt van de ene kant van het dorp naar het eind van het dorp en langs de buitenrand weer terug. Deze wandeling duurt ongeveer een uurtje. Omdat ik verder niet sport probeer ik iedere dag buiten een stuk te wandelen. Sowieso om wat beweging te krijgen maar ook omdat ik via social media heb gelezen dat het gezond is om minimaal een half uurtje per dag te wandelen. Nou moet ik wel eerlijk kleur bekennen want het gebeurt ook regelmatig dat ik niet naar buiten ga omdat ik er geen zin in heb of omdat ik me er niet toe kan zetten op zo’n moment. Maar de afgelopen twee dagen heb ik daar geen last van en ga ik braaf naar buiten.
Gisteren samen met een vriendin die bij me op bezoek was. Het fluiten van de vogels, de nesten waar ze zitten te broeden of waar de eieren net zijn uitgekomen en de jonge lammetjes in de wei zorgen ervoor dat we veel stilstaan tijdens onze wandeling. Stilstaan om te genieten van alles om ons heen. De natuur ‘ontwaakt’ en dit ontwaken brengt een soort luchtigheid met zich mee. Het is net alsof opgeluchte blijdschap is vrijgelaten en naar beneden dwarrelt vanuit de hemel. Nieuw leven brengt nieuwe zuurstof met zich mee waardoor we het nieuwe leven diep in kunnen ademen.
Tijdens de wandeling gisteren zagen we een meerkoet op haar nest zitten. Ze had haar nest midden in het water gebouwd en was hierdoor goed zichtbaar voor ons. Haar eieren had ze nog niet zo lang geleden uitgebroed, het krioelde onder haar. Zo snel als de kleine meerkoetkuikentjes zich onder haar vandaan wurmden zo snel doken ze ook weer onder haar. Een aandoenlijk gezicht dat kleine grut met hun knalrode kopjes. Allemaal nog in het nest – op eentje na. Deze moeder meerkoet heeft één avonturier tussen haar kroost zitten en deze mini was duidelijk al druk op onderzoek uit. We hebben een tijdje staan kijken, allebei verbaasd over hoe klein dit kuikentje eigenlijk wel niet was. Stoer bewoog hij zijn kleine vleugeltjes heen en weer. Alhoewel, vleugeltjes? De kleine driehoekjes aan weerszijden van zijn lijfje kunnen deze naam eigenlijk nog niet dragen. Deze mini scharrelt op het rietstengels bij het water aan de onderkant van het nest. De wereld ligt voor hem open!
Nieuwsgierig als ik ben, loop ik vandaag hetzelfde rondje om te kijken hoe het vandaag, een dag later met het jonge grut gaat. Ik kan een glimlach niet onderdrukken eenmaal aangekomen op de plek waar de meerkoet haar nest in het water heeft gemaakt. Haar kuikens zijn nu duidelijk op onderzoek uit rondom het ouderlijk nest, op eentje na. Een kuikentje zwemt helemaal alleen op zo’n twee meter afstand van het nest. ‘Dat is de kleine avonturier van gisteren’, denk ik meteen. Al snel zie ik dat vader meerkoet naar hem toe zwemt om hem te beschermen tegen eventueel gevaar. Toch niet alleen, denk ik opgelucht. Dit stoere toppertje gaat het vast en zeker maken in de wereld van de weilanden en sloten. Het is er eentje om trots op te zijn! Ik ga snel weer kijken.
