“Oma Brunssum”

Toen ik zelf klein was het makkelijk want wij waren altijd bij “Oma Brunssum”. We woonden toen in Zeeland. Als kleine meisjes werden mijn zusje en ik op vrijdag in de auto gezet en reden mijn ouders vanuit Zeeland naar Zuid-Limburg. Weekends en vakanties brachten wij door in Zuid-Limburg.  Uit die tijd koester ik warme gevoelens. “Oma Brunssum” zoals wij haar noemden, regelde altijd alles. Zij was een spil waar onze familie om draaide. “Oma Brunssum” had op zondagmiddag altijd verse groentesoep met maggiplant uit de tuin. De hele familie kwam op zondag na de kerkdienst bij Oma koffiedrinken en daarna was er altijd soep. Als kind kwam ik graag bij Oma. We hadden ook een “Oma Geleen” maar daar kwamen we eigenlijk nooit. Als kind zijnde heb ik met “Oma Geleen” nooit zo’n warme band gehad als met “Oma Brunssum”. Alles veranderde toen mijn ouders gingen scheiden. Omdat de echtscheiding alle verschijnselen kreeg van een vechtscheiding kwam er toen een einde aan de bezoekjes aan “Oma Brunssum” toen ik mijn vader het voogdijschap toegewezen kreeg. Jaren later is “Oma Brunssum” mijn getuige geweest bij mijn huwelijk. Vandaag is haar sterfdag, in de Kerstnacht van 2002 heeft ze haar plekje hier verruild voor een plekje in de Hemel. Inmiddels is ze alweer heel wat jaartjes bij onze lieve Heer. “Oma Brunssum”, mijn lieve vaste rots in de branding toen ik een klein meisje was.