Innerlijke tuintjes

Afgelopen weekend ben ik druk in de weer geweest in de tuin. Eigenlijk werd ik aangestoken door de buren. Buurman Jos was druk met groentjes trekken en ik vond dat ik niet achter kon blijven. Dus ging ik ook aan de slag. En dat was ook wel nodig. Tussen de hortensia’s, de frambozen en citroenmelisse stond het onkruid best wel hoog. Ik verbaasde mezelf erover hoe snel het onkruid toch gegroeid was. Toch wel een dingetje, het ziet er niet echt representatief uit als je een hoekhuis hebt. Terwijl ik druk bezig ben met het verwijderen van al dat onkruid en zie hoe mooi het er meteen weer uitziet zonder die rotzooi vraag ik me af of dit ook zo werkt met je “innerlijke tuin.” Zou je daar ook regelmatig je eigen “onkruid” moeten wieden omdat het hoog staat? En gaat het daar ook woekeren als je er niets aan doet? Terwijl ik de groene kliko vul, peins ik nog even door. Om deze vervolgens ook weer van me af te duwen zodra ik zweterig neerplof met een koud glas limonade. Terwijl ik dit stukje schrijf, komt het toch weer boven drijven. Het laat me niet echt los. Want hoe zit dat dan met het “onkruid” in je leven? Welk “onkruid” zou je dan moeten wieden en welke plantjes mag je in je innerlijke tuin laten staan? Feit is wel dat mooie bloemen verstikken als je onkruid er niet tussenuit haalt. Interessante gedachte, maar hoe ga ik hier dan mee om en hoe pak ik dit aan? En de belangrijkste vraag: hoe ziet mijn innerlijke tuintje eruit ?

We zijn een paar dagen later en het hele vraagstuk houdt me nog steeds bezig. Al vraag ik me nu meer af hoe ik zou willen dat mijn tuintje eruit ziet. Deze vraagstelling vind ik eigenlijk wel mooier. Want nu kan ik in mijn gedachten de planten, bloemen en kleuren uitkiezen. En het onkruid? In mijn ideale wereld is er geen onkruid en dus is mijn innerlijke tuintje onkruidvrij. Geen gedoe, geen boze mensen, geen haat…geen gebroken wereld. Voor mij persoonlijk vind ik dat in mijn geloof. Ik geloof in Jezus, hij is gestorven aan het kruis voor alle zonden en dus ook voor die van mij. Hij is weer opgestaan. Jezus zelf zei: Ik ben de weg, de waarheid en het leven (Joh. 6:14). Eens komt Jezus terug, iedereen zal Hem dan kunnen zien. Wanneer dat zal zijn, dat weet niemand. Wat ik wel weet is dat we dan naar Jezus zijn tuin mogen. En hoe mooi zal die er uitzien?