Het is volbracht!
We hebben het gedaan! Het eerste deel zit erop. Donderdag 17 april zijn we om half elf ‘s morgens getrouwd voor de burgelijke stand. Met z’n tweetjes en met getuigen van de gemeente.
Die ochtend was ons bed eigenlijk nog heerlijk warm. Heel veel haast om eruit te komen, hadden we niet. Kopje koffie, daarna even onder de douche. Eenmaal uit de douche moest ik toch echt besluiten wat ik aan zou trekken. Geen bruidsjurk vandaag want die bewaar ik tot de kerkelijke inzegening op 2 mei. Geen moment had ik erover nagedacht wat ik vandaag dan toch aan zou trekken.
Nadat Ewout met Ipad ook uit bed kwam om eens een blik in zijn kast te werpen werd het ons ineens duidelijk dat het toch al wel laat was. De trouwstress sloeg toe bij mij. Niet bij Ewout want die blijft altijd onder alle omstandigheden zijn rustige zelf. Wat een heerlijke eigenschap is dat toch.
Ik in een perzikkleurig jurkje en Ewout netjes in een net overhemd. Al giechelend reden we richting het gemeentehuis. Het voelde toch wel een een beetje gek. Stipt om half elf kwamen we aan. Eenmaal binnen liepen we tegen een nieuwe uitdaging aan. Want tja, er staat natuurlijjk zo’n mooi apparaat waar je een nummertje uit kan trekken. Er was alleen een dingetje, we konden namelijk niet kiezen voor de optie trouwen. Twee pogingen en dus twee nummertjes later, gaven we het op. Een lieve dame aan de receptie hielp ons gelukkig verder en belde de bode. “Bruidspaar de Graaf – van der Leij is gearriveerd”. Dat vonden we toch wel heel sjiek klinken. De bode ging ons voor en bracht ons naar de trouwkamer. Nou ja, wij ervaren het meer als een soort trouwbunker. Witte muren en een dikke deur. De ruimte is een klein hokje waar een ovale tafel staat met wat stoelen. Er hangen wat foto’s aan de muur van trouwschoenen en een stuk trouwjurk en hierdoor is het duidelijk dat we op de juiste plek zijn.
En dan is het zover. Met twee getuigen van de gemeente zelf leest de ambtenaar van de burgelijke stand een mooi stukje voor over de liefde. Hierna mogen Ewout en ik gaan staan en elkaar de rechterhand geven voor onze trouwbelofte. We krijgen nog een gedichtje toe en dan is het klaar. We zijn getrouwd. Vanaf dit moment heet ik officieel mevrouw de Graaf – van der Leij.
Op naar huis om ons om te kleden, een picknickmand klaar te maken om daarna richting het strand te rijden. Even genieten van deze dag en van elkaar.
