Ode aan senior-collega

Vandaag is mijn laatste werkdag bij mijn huidige werkgever. Ik ben gevraagd om bij een ander bedrijf te komen werken. Dit is een tweede kans voor mij want vorig jaar was ik ook aangenomen bij dat bedrijf. En nu ga ik dus in de herkansing. Omdat ik nog een aantal vrije dagen heb, werk ik vandaag dus voor het laatst bij mijn huidige werkgever en ben ik hierna ruim een week vrij.

Een van de mensen die ik ga missen is mijn senior-collega. De stoere, goedgeklede “Haan” van de afdeling. Met zijn passie voor lederen Italiaanse schoenen en zijn passie om de gaafste, coolste herenhorloges werpt hij zich op als een echte senior op de afdeling. Hij heeft altijd het beste voor met de afdeling en heeft het zeer zeker niet altijd gemakkelijk in deze functie. Ik heb respect voor de manier hoe hij dingen oppakt en doet.

Toen hij een cursus ging volgen vanwege zijn senior rol maakte hij de fout om mij te vertellen dat hij een cc mapje had aangemaakt in zijn outlook zodat de mails waarin hij als cc wordt weergegeven automatisch in een aparte mapje terecht komen. Tja, dat was natuurlijk voer voor mij. Tot vervelends toe heb ik hem er op de meest onmogelijke momenten mee gepest. En daarom, omdat het vandaag mijn laatste werkdag is, wil ik mijn excuses hiervoor aanbieden. Dat cc-mapje is het beste wat hij kon doen met zijn overvolle en overstromende mailbox. In gedachten zie ik hem nu lachen, hij denkt vast bij zichzelf “ja hoor, heb je haar weer”.

Ondanks het feit dat ik dus eigenlijk maar een jaar en twee maanden voor dit bedrijf gewerkt heb, is hij dus één van de collega’s die ik echt ga missen. Vandaar deze blogpost als een soort ode. Toch dankbaar dat ik dit afgelopen roerige jaar in dit bedrijf een hoop heb mogen leren.