Conditie

Mijn oudste stiefzoon is 17 jaar. Slimme jongen want hij is het afgelopen schooljaar geslaagd voor zijn HAVO. Op zijn eindlijst had hij geen enkele onvoldoende. Ik was super trots. Na het behalen van zijn diploma ging hij vijf weken vakantiewerk doen. Omdat zijn vakantiebaantje in de woonplaats van Opa en Oma is, verbleef hij door de week bij Opa en Oma en haalde Ewout hem op vrijdagavond op. Zodoende kwam hij samen met Ewout naar huis voor het weekend. Na vijf weken werken kon hij zijn felbegeerde computer kopen. Zo’n snelle, waar je de “bom” bent in schietgames. Nu is hij een grote held in cyberspace. Buiten cyberspace is het iets minder rooskleurig. Want wat moet je nu met jezelf aan als zeventienjarige jongen die zijn zinnen heeft gezet op één ding……….namelijk zijn jongensdroom uit laten komen. Mijn stiefzoon zegt namelijk dat hij piloot wil worden. Dat wil hij al vanaf dat hij een klein jochie was, heb ik begrepen. Alleen is motivatie even een dingetje. Het is nu november en hij is op dit moment nog niet ingeschreven voor de luchtmacht. Ewout en ik hebben een gesprek met hem gehad afgelopen week omdat we toch niet zo heel gelukkig worden van zijn motivatie en inzit. Daar gaan we nu dus wat aan doen. Terwijl ik dit verhaal nu type, maakt hij zich klaar om voor het eerst in zijn leven te gaan hardlopen. Ewout heeft een beginners hardloop schema gevonden en uitgeprint en stiefzoonlief heeft dit schema zojuist uitgebreid en met een bedenkelijk gezicht bestudeerd. Twee minuten wandelen, twee minuten hardlopen en dat dan een kwartier lang. “Dat moet toch lukken”, zeg ik. “Hoe moet ik dan de tijd bjihouden”, vraagt hij me? Daar heb ik een antwoord op! Met de timer van je mobieltje! Vermoeid loopt zoonlief naar boven om zijn nieuwe trainingsbroek aan te trekken voor zijn “event”. Eenmaal beneden stuur ik hem nog even terug naar boven voor zijn telefoon want die was hij vergeten te pakken. En nu is hij op weg. Ik ben trots! Hij heeft zijn eerste hobbel overwonnen.