Koninginnetje

Opvoeden is niet makkelijk, daar ben ik inmiddels wel achter. Geef mij maar een handleiding bij de geboorte. Kunnen ze dat invoeren? Ik ben voor. Ik kan er soms echt heel onzeker worden en dan weet ik niet zo goed of ik wel goed doe. Laatst werd ik er ook weer door overvallen. ”Je zin krijgen”……. een heel belangrijk iets. Mijn ervaring hierin kort samengevat: altijd de grens opzoeken en als je die gevonden hebt probeer je net zolang door te drammen totdat je je zin krijgt. En als dat niet lukt gaan we over tot plan b: “stort jezelf gracieus ter aarde en schop, schreeuw en jank de boel vervolgens bij elkaar. Als alleenstaande moeder vond ik dat toen erg moeilijk. Regelmatig zat ik met mijn handen in mijn haar en vroeg ik me af hoe ik dit nu weer op zou lossen.

Zo had mijn jongste dochter een favoriete knuffel “Flappie”, een konijntje. Omdat ze absoluut niet zonder kon en omdat mijn ex en ik al uit elkaar waren, hadden we heel wat back up Flappies zodat we ’s avonds en ’s nachts schreeuwpartijen konden vermijden door ervoor te zorgen dat we allebei wel een exemplaar tot onze beschikking hadden. Onze dochter was niet dom en al snel had ze dat door en het geweldige plan bedacht om een feestje met al haar Flappies te houden. Zodoende probeerde ze onder haar t-shirtje haar back up Flappies mee te smokkelen met weekendje bij Papa. Toen ze gesnapt werd en de Flappies niet allemaal mee mochten, ging het dak van ons mooie schattige dochtertje er af met een enorme driftaanval tot gevolg. Tja, daar sta je dan als ouder met je driftige kind.

Gelukkig werden de driftaanvallen minder toen ze wat groter werd. Ik merk alleen dat het fenomeen “ik wil mijn zin krijgen” een magische aantrekkingskracht blijft houden ook nu ze groter zijn. Ik vraag nu wel eens…..”wat snap je niet aan nee”? De onzekerheid bij mij is wat dat betreft niet minder geworden. Ik blijf het een uitdaging vinden. Nu ze ouder zijn vraag ik me soms af……..is dit manipulatie of………….ligt het aan mijzelf en denk ik wel hele slechte dingen………….