Duurzaam gelukkig?

Afgelopen zaterdag heb ik flink wat geld uitgegeven. Aan kleding welteverstaan. Het werd veroorzaakt door een workshop in een kledingzaak. Tijdens deze workshop heb ik op een positieve manier naar mijzelf leren kijken. Een metamorfose kun je het wel noemen. 

Binnen een paar uur tijd heb ik dingen ontdekt aan mijzelf waar ik blij mee ben en deze positiviteit werd de uitgangsbasis voor mijn garderobe. Alles onder zachte maar duidelijke leiding van de styliste. Zij zocht ijverig mee met als resultaat een overvol pashokje met items die ik allemaal mocht passen. Speciaal voor mij uitgezocht! Jurkjes die mijn taille laten zien en mijn knieën net verhullen, broeken met voldoende stretch waardoor ze heerlijk dragen, tuniekjes die mijn buik en overige aanverwante artikelen aan mijn lijf verhullen en op een jeans fantastisch blijken te staan, het hangt vanmorgen allemaal in mijn pashokje. Als ik naar de prijskaartjes kijk, moet er voor een klein fortuin alleen al in mijn paskamer hangen, bedenk ik me. Het is mooi, allemaal even prachtig. Ik voel me met de minuut enthousiaster en mooier worden als ik mijzelf in de spiegel bewonder met al die fantastische outfits. Alles lijkt even mooi, dat maakt dat ik alles wel wil hebben. Iets in mijzelf wordt getriggerd en zorgt ervoor dat het willen hebben in mijn hoofd blijft zitten. Ik sta voor de spiegel naar mijzelf te kijken en heb een jeans, een tuniek en geweldig gave grijs suède laarsjes aan. Vol bewondering sta ik zo een hele tijd naar mijn eigen spiegelbeeld te kijken. Het is net alsof ik zelf niet geloof dat ik het ben waar ik naar staar. Dit positieve gevoel wat binnenin mij wakker is geworden, wil ik vasthouden. Ik wil het koesteren en voor altijd bij me houden.De verleiding is deze ochtend te groot voor mij en dit kost wat. Deze ondernemer heeft door hoe het werkt in onze hoofden en maakt hier handig gebruik van. Ik vermoed dat de omzet hoog is, ze varen er wel bij.

Tevreden zijn met wie je bent, jezelf mooi en goed genoeg vinden, het is een gegeven waar wij regelmatig mee worstelen, zeker als het om onszelf gaat. Ik weet in ieder geval van mijzelf dat ik er mee worstel. Blij en tevreden zijn met jezelf – het heeft allemaal te maken met het beeld wat we van onszelf hebben. Die kleine fluisterstemmetjes in ons hoofd die ons vertellen en maar blijven benadrukken wat er niet goed of minder mooi is aan onszelf, we krijgen hier allemaal wel eens mee te maken. Is het voor jou net zo herkenbaar als dat het voor mij is? Kunst in zo’n geval is om te blijven staan in het geloof wel mooi te zijn. Geloof jij dat je mooi bent? Besef je dat je goed genoeg bent? Want dat is namelijk de waarheid. Jij bent mooi, ik ben mooi. Wij mogen er zijn en de strijd die zich in ons hoofd afspeelt is er één van leugens.

Wat in je hoofd speelt zakt uiteindelijk ook naar je hart en daar wordt het een deel van je zijn. Dat ‘zijn’ stralen we uit. Door de vensters van onze ziel – onze ogen. De manier waardoor wij met onze ogen naar de wereld maar ook onszelf kijken is uiteindelijk bepalend voor de manier waarop wij zelf in het leven staan. Geeft het ons bitterheid of gaan we op zoek naar de zoetheid van de gezonde, mooie, rijpe vruchten? Ondanks dat ik voor even weer verstrikt ben geraakt in mijn eigen leugen kies voor het laatste. Jij?