Weet je nog?

Tegenwoordig vraag ik mezelf regelmatig af “hoe voelde het ook alweer toen ik zestien jaar oud was?” Mijn oudste dochter is een tijdje flink aan het puberen en ik vermoed dat ze op mij lijkt. Een echt klankbord heb ik niet want ik kan het mijn beide ouders niet vragen.

Alhoewel ik me nu bedenk dat mijn vader vroeger weleens tegen mij heeft gezegd dat hij mijn kinderen een zakmes zou geven om in de bank te prikken. Daar heb ik dan nu mijn bevestiging, dit istoch wel een teken dat ik zelf geen gemakkelijke puber ben geweest.

Ik merk aan mezelf dat ik steeds vaker terug denk aan mijn eigen pubertijd. Het besef dat het eigenlijjk helemaal geen leuke tijd is omdat je jezelf zo onzeker voelt over alles en je een kort lontje hebt, ook over alles.

Mijn oudste dochter vindt mij overbezorgd. Laatst zei ze: “Mam, omdat jij vroeger nooit regels hebt gehad ben je nu heel streng voor mij, dat vind ik niet leuk.” Dat heeft me aan het denken gezet. En dus probeer ik nu wat meer meegaand te zijn. Afgelopen weekend mocht ze uit en samen met een vriendin thuiskomen. Vriendin bleef slapen, half één thuis was de afspraak. Gelukkig was ze maar tien minuten te laat.

En over een paar weken mag ze dan voor het eerst echt zelf op vakantie. Op de jongerencamping met een vriendin. Ik heb een tentje voor haar gekocht en een plaats voor de dames gereserveerd. Samen met haar vriendin gaat ze 12 dagen kamperen. Okay, ik geef het toe, ik laat het nog niet helemaal los. Mijn zus lief staat halverwege de camping met haar gezin en wij liggen zelf aan de andere kant in de haven. We zijn dus allemaal in de buurt. Voor het eerst helemaal zelf op vakantie en toch je ouders en tante in de buurt als je ze nodig hebt. Mooi geregeld toch?