Oase

Er is rust hier in huis. Totale rust! Alle kids zijn op dit moment bij hun andere ouder. Eénmaal per jaar, tijdens de zomervakantie gaat het hele spul even een tijdje naar de andere ouder. Tenslotte is de andere ouder ook rechtmatige ouder en heeft het recht om de kids ook een tijdje bij zich te hebben en leuke dingen met ze doen. Ja toch?

Hier thuis zijn de meningen over dit gegeven verdeeld. Het was dit jaar dan ook een uitdaging om het spul de andere kant op te krijgen. De partimers hebben we hier trouwens niet over gehoord. Die hebben er geen woord over gerept. Zij hebben zoiets van “uit het oog is uit het zicht”en vervolgens hoor je niks meer van ze tot het moment dat ze weer op de stoep staan. Dan hebben we er hier ook eentje die gewoon blijft zitten en niks doet. Dat gaat onder het mom van “waar ik niet over praat, is er niet en doe ik niet”. We moesten daarom even heel duidelijk de afspraak weergeven. Misschien had ons heerschap een plotseling moment van accuut, selectief geheugenverlies? Wie zal het zeggen!

Alle kids zijn nu bij hun andere moeder en/of vader en hebben heerlijk vakantie. Ik hoop dat ze een hoop leuke dingen met hun andere ouder zullen doen deze dagen.

En wij? Wij ervaren een ware oase van rust die over ons heen is gekomen. Wij zijn erachter gekomen dat we, ondanks het feit dat er hier, normaal gesproken, altijd eentje bovenin zijn torenkamer zit en een ander de hele avond rondscheurt op haar scootertje, wij altijd de “zorgfactor” ervaren. Het is zoiets van “ik zie je niet maar voel het wel-gevoel”. Heerlijk is het om dat voor heel even los te mogen laten. Hoeveel we ook van ze houden, wij genieten deze dagen even van onze eigen “oase”.